meester Henk - LESSEN
 
(Advertentie)
(Advertentie)
(Advertentie)

 

Resolutie 181 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties van 29 november 1947 behandelt het Toekomstig bestuur van Palestina, ook wel bekend als het verdelingsplan.

De resolutie stelt onder andere dat:

  • het Britse mandaat uiterlijk 1 augustus 1948 ten einde loopt en dat het Britse leger Palestina dan verlaten moet hebben;
  • er een joodse en een Arabische staat moeten komen;
  • Jeruzalem en Bethlehem een internationaal statuut moeten krijgen;
  • vrouwen zowel actief als passief stemrecht moeten hebben in de beide staten;
  • de inwoners van Jeruzalem kunnen kiezen om te stemmen in de joodse of in de Arabische staat;
  • de rechten van de minderheden in elke staat gerespecteerd moeten worden;
  • er vrije toegang moet zijn tot de heilige plaatsen;
  • Jeruzalem (indirect) onder bestuur van de VN moet komen.

De resolutie beschrijft ook welk gebied aan de Joodse staat, de Arabische staat en Jeruzalem wordt toegekend.

 

 

Het VN-Verdelingsplan van 29 november 1947 stelde een opdeling voor van Palestina in een Arabische en een Joodse staat. Dit plan werd door de Joden van Palestina aanvaard, maar de Arabische inwoners en de Arabische staten verwierpen dit door hen als hoogst onrechtvaardig beschouwde voorstel. Op 14 mei 1948, aan de vooravond van het vertrek der Britten, riepen de Joden van Palestina de onafhankelijke staat Israël uit. In de weken en maanden van oorlog die daarop volgden, vertrok het merendeel der Arabieren uit het Joodse gedeelte, velen van hen werden verdreven of vluchtten. Delen van het grondgebied dat voor de Arabieren van Palestina was bedoeld werden door Israël ingenomen, andere delen door Jordanië en Egypte. Door deze gebeurtenissen verdween de naam Palestina abrupt van de wereldkaart en werd een groot deel van de vroegere Arabische bewoners tot staatloze vluchtelingen. 

 

 

In onze tijd roept de naam Palestina vaak heftige emoties op. Voor veel Joden is het oude Palestina het aan hun voorvaderen beloofde, Bijbelse grondgebied en de plaats waar ooit het spirituele centrum van de hele Joodse gemeenschap stond, de Tempel van Jeruzalem. Voor de moslims is het weer zo dat zij geloven dat God (in het Hebreeuws: JHWH; in het Arabisch: Allah) de Israëlieten in de tijd van Mozes verstoten heeft uit het grondgebied, omdat ze God niet eerbiedigden. Vele Arabieren, met name zij die door hun vertrek tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 en de Zesdaagse Oorlog van 1967 staatloos geworden zijn, beschouwen Palestina als hun vaderland. 

 

(Advertentie)

 

Tegenwoordig wordt met 'Palestina' vaak gedoeld op de in 1988 in Algiers door de PLO geproclameerde maar feitelijk nog te vormen onafhankelijke Arabische staat die, naast Israël als Joodse staat, onderdeel zou moeten uitmaken van een definitieve vredesregeling tussen Israël en de Palestijnen. Als grondgebied voor deze Palestijnse staat komen met name de in de Zesdaagse oorlog (1967) door Israël bezette maar nooit formeel geannexeerde Palestijnse Gebieden in aanmerking. Een dergelijke verdeling, Arabisch en Joods, is in 1947 door de Verenigde Naties voorgesteld, maar deze verdeling is destijds van Arabische zijde niet geaccepteerd. 

 

(Advertentie)

Hamas is een Palestijnse islamitische politieke beweging die streeft naar de 'bevrijding' van Palestina en die zich verzet tegen het bestaan van de Israëlische staat. Het Arabische woord) betekent 'enthousiasme, vuur, fanatisme'. In onder meer de Verenigde Staten en de Europese Unie wordt Hamas beschouwd als een terroristische organisatie. In een deel van de islamitische wereld daarentegen wordt Hamas gesteund.

Het doel van Hamas is te lezen in het zesendertig artikelen tellende Handvest (1988). Hamas streeft naar een islamitische staat in Palestina tussen de Middellandse Zee en de Jordaan. Met Palestina wordt het gecombineerde grondgebied van de staat Israël, de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever bedoeld. Het Handvest spreekt over vernietiging van Israël en zegt dat heel Palestina voor altijd islamitisch is. Het zegt verder dat Hamas "een humane organisatie" is, die de rechten van de mens en verdraagzaamheid tegenover andere godsdiensten in acht neemt. Zo kunnen de drie godsdiensten islam, christendom en jodendom "samenleven in veiligheid". Hieraan wordt echter toegevoegd dat dit slechts mogelijk is "onder de schaduw van de islam"

(Advertentie)
(Advertentie)

De geschiedenis van het oude Israël speelt een zeer belangrijke rol in de Hebreeuwse Bijbel. Volgens Genesis 12:1 deed God de volgende oproep aan Abraham: "Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten, en ga naar het land dat ik je zal wijzen". Dit "beloofde land" werd de thuishaven voor het Joodse volk. Daarnaast beschouwen ook de christenen en de moslims, als gevolg van passages uit respectievelijk het Oude Testament en de Koran, Israël en aangrenzende gebieden als Heilig Land. Onder andere op basis van de passage over "het beloofde land" baseren zionisten hun claim op dit gebied in het Midden-Oosten.

De geschiedenis van het moderne Israël betreft het ontstaan en de ontwikkeling van de staat Israël  Deze werd in 1948 gesticht.

 In de 60 jaar na de onafhankelijkheid waren er conflicten en oorlogen met de Arabische buurlanden. Maar Israël heeft ook vaak onderhandeld over vrede. In Israël overleefde de democratie onder moeilijke omstandigheden en het land kende welvaart ondanks oorlog, etnische en religieuze conflicten, internationale boycots, massale immigratie en terreuraanvallen.

Sinds de oprichting van de zionistische beweging verhuisde een steeds groter deel van de Joodse wereldbevolking naar Israël. In 2000 woonde ongeveer 40% van alle Joden in Israël.

Lijkt op de traditionele verhouding West-Oost